Żenkiewicz Edward, syn Józefa i Marii z Bielskich, ur. 27.01.1905 r. w Taszkiencie, zm. 18.12.1966 r. w Łodzi, pochowany na łódzkim cmentarzu Radgoszcz; ziemianin, nauczyciel, polski kurator i działacz kulturalno-oświatowy na Litwie Kowieńskiej. W 1925 r. zdał maturę w polskim gimnazjum w Kownie, w tymże roku rozpoczął studia w Paryżu, po roku przeniósł się na studia do Antwerpii w Belgii. W 1931 r. otrzymał dyplom ukończenia Wyższej Szkoły Handlowej w Antwerpii (Institut Superieur de Commerce d´Anvers). Po studiach wrócił na Litwę, gdzie w latach 1933-1940 był nauczycielem Gimnazjum Polskiego w Wiłkomierzu, wykładał matematykę i język francuski. Aktywnie uczestniczył w polskim życiu kulturalno-oświatowym, był członkiem Towarzystwa Pochodnia i Towarzystwa Oświata w Wiłkomierzu. Organizował wśród ziemiaństwa polskiego imprezy dobroczynne wspierające finansowo działalność polskiego gimnazjum w Wiłkomierzu. W latach 1940-1944 r. przebywał u brata Witolda Żenkiewicza w majątku Gudele. Prowadził potajemne kursy nauczania młodzieży. Aktywnie uczestniczył w działalności konspiracyjnej. Od 1942 r. współpracował z łącznikiem Okręgu Wileńskiego AK, Teodorem Nagurskim ps. Dolis, kolegą ze studiów w Belgii. E. Żenkiewicz ps. Żak, wchodził w skład grupy AK, powiat Taurogi, w ramach Podokręgu Kowieńskiego ZWZ AK. Zajmował się organizacją przerzutów broni do Okręgu Wileńskiego i zbieraniem informacji z nasłuchów radiowych (niemieckich, francuskich, rosyjskich) dla potrzeb AK. Z bratem Witoldem prowadził w Gudelach punkt konspiracyjno-przerzutowy. W 1944 r. uciekł przed frontem wschodnim do Polski. Po II wojnie światowej przebywał czasowo w Górkach Zagajnych k/Żnina, następnie mieszkał w Łodzi, gdzie dorywczo pracował jako tłumacz z języka francuskiego i łaciny.
Informacja J. Żenkiewicza; archiwum M.J.; A. Bajor, Polskie rody na Litwie - Żenkiewiczowie, Kurier Wileński, 25.08.1998; J. Ciechanowicz, Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego, Rzeszów 2001; J. Żenkiewicz, Litwa na przestrzeni wieków i jej powiązania z Polską, Toruń 2001.
źródło: M. Jackiewicz, Polacy na Litwie 1918-2000. Słownik biograficzny, s. 338-339, Warszawa 2003.
Zdjęcie z 1934 r.