Opis herbu (wg Kaspra Niesieckiego)

	Herb Półkozic według Tadeusza Gajla

Głowa ośla szara powinna być w polu czerwonym. Na hełmie z korony pół kozy, w prawą tarczy skierowanej głową wyskakuje tak, że nogi u niej przednie do góry zadarte, rogi na grzbiet założone.

Legenda herbowa (wg Kaspra Niesieckiego)

Rycerz polski imieniem Stawisz, w zamku pewnym Eczet nazwanym, od pogan oblężony, długo się i mężnie bronił. Pomogła mu do tego zamku należyta fortyfikacyja tak, że nieprzyjaciel nie mogąc ani szturmem złamać oblężonych serca, ani bogatymi obietnicami zmiękczyć, ostatniego się sposobu chwycił, to jest głodem w zamku zamkniętych wymorzyć i przymusić do poddania się. Wytrzymali przez jakiś czas oblężeni niedostatek, a potem też Stawisz fortelu na nieprzyjacielu zażył; osła i kozę zabić kazał i skóry wołowe tą krwią pomazawszy, z murów zamku wywiesić kazał; ba, i sztukami do obozu pogańskiego rzucać kazał, co obaczywszy nieprzyjaciel, że tak siła jeszcze żywności mają dla siebie, że ich ani głodem przycisnąc, ani siłami zwojować było niepodobna, od zamku ze wstydem ustąpił. Pan tego zamku pochwaliwszy odwagę cnego kawalera, krom innych faworów i tym też uprzywilejował, że mu tegoż osła głowę i pół kozy, tym kształtem, jak widzisz, w herbie ułożył. Tak uradowany Stawisz, powróciwszy do ojczyzny, tu godne potomstwo rozpłodził. Syna jego Bogusza Paprocki wspomina, że żył w roku 1044.